بسیاری از مردم بر این باورند که ورزش باعث بیشتر شدن اشتهای انسان می شود؛ در حالیکه این فرضیه کاملا اشتباه است. تحققات نشان داده، کسانی که فعالیت بدنی مناسبی نداشتند و تازه ورزش را شروع کرده اند برای مدتی، پس از تمرین ورزشی تمایل به غذا خوردن دارند. اما اگر به ورزش ادامه بدهند، پس از مدتی این مشکل رفع می شود.
ورزش های هوازی مانند کار با ماشین تردمیل، نه تنها اشتها را زیاد نمی کند، بلکه سبب کاهش اشتها نیز می شود. زیرا این ورزش باعث تولید لپتین در بدن می شود. لپتین، هورمونی است که به وسیله سلول های چربی ساخته می شود و اشتها را کاهش می دهد. اگر بدون ورزش و تنها با رژیم غذایی، بخواهیم وزن کنیم، احتمال موفقیت وجود دارد، ولی رژیم غذایی سبب می شود علاوه بر چربی، مقداری از نسوج عضلانی را از دست بدهیم. در صورتی که با ورزش، هم چربی ها از بین می روند و هم عضلات تقویت می شوند. شاید تا زمانی که جوان هستید متوجه نشوید تقویت عضلات چقدر برای بدن اهمیت دارد؛ اما با بالاتر رفتن سن، وقتی تراکم استخوان ها کاسته بشود و درد های عضلانی و آرتروزی به سراغتان بیاید، تازه متوجه می شوید، چه فرصتی را از دست داده اید.
امروزه اغلب مردم به دلیل نامساعد بودن آب و هوا و گرفتاری شغلی و خانوادگی زیاد، تصور می کنند وقت لازم برای ورزش کردن را ندارند. در حالیکه با داشتن یک دستگاه ورزشی خانگی، به راحتی می توانید حتی در هنگام تماشای تلوزیون هم ورزش کنید. اصلا وجود چنین نیازی سبب اختراع وساخت این دستگاه ها شده است.
تردمیل یکی از پرطرفدارترین دستگاه های ورزش هوازی است. چون روی این وسیله شما هم می توانید راه بروید و هم بدوید. دویدن و پیاده روی برای هر فردی، در هر سن وسالی ورزش مناسبی محسوب می شود. ورزش و حتی رژیم غذایی تعداد سلولهای چربی را کاهش نمی دهد، بلکه حجم این سلول ها را کم می کند. با کم شدن حجم سلول های چربی اندام شما لاغرتر می شود و حتی وزنتان نیز کاهش می یابد. محققان معتقدند؛ خوردن غذاهای سالم همراه با ورزش در سنین جوانی، از افزایش تعداد سلول های چربی پیشگیری می کند. به همین علت توصیه می شود، ورزش را در جوانی شروع کنید. البته هیچ گاه برای ورزش کردن دیر نیست. وقتی انسان ورزش می کند نسوج چربی ضعیف تر و نسوج عضلانی قویتر می شوند.
درست است که با عرق کردن روی تردمیل آب از دست می دهید، اما همین مسئله باعث می شود آب بیشتری بنوشید. آب نوشیدن اشتهای انسان را کم می کند. از طرفی خوردن آب در حین ورزش سبب می شود، اکسیژن تازه به بافت ها برسد. این اکسیژن تازه، به بهبود گردش خون کمک خواهد کرد؛ در نتیجه سوخت وساز بدن هم بهتر می شود. ورزش اراده و اعتماد به نفس فرد را بالا می برد و همین اراده سبب می شود بیشتر به رژیم غذایی خود پایبند باقی بمانید.
این روزها افسردگی در بین مردم بسیار شایع است. این حالت دل آزار مدرن، در اغلب موارد با افزایش اشتها همراه است. کلا چاقی و افسردگی جفت هم هستند. وقتی احساس می کنیم وزن مان زیاد شده است، خلقمان تنگ می شود. در حالت افسردگی مقابله با اضافه وزن بسیار دشوار به نظر می رسد. کورتیزول نیز هورمون استرس زا است. دانشمندان معتقدند وقتی میزان کورتیزول در بدن افزایش پیدا می کند، چاقی شکمی و تجمع چربی در ناحیه دور کمر اتفاق می افتد. همین مسئله سبب کاهش حجم عضلات و پوکی استخوان می شود. در ضمن فشار خون نیز بالا می رود. میزان بالای کورتیزول باعث افزایش اشتها نیز می شود.
دویدن بر روی تردمیل سبب می شود یک سری هورمون های ضد افسردگی مانند اندروفین در بدن ترشح بشود. اندروفین، یک مسکن طبیعی است که از غدد مخاطی هیپوتالاموس آزاد می شود. اندروفین ها، مرفین طبیعی بدن هستند و باعث می شوند ما از زندگی لذت ببریم. از طرفی ورزش خواب انسان را نیز تنظیم می کند و اختلالات خواب را از بین می برد.
برای آزمایش یک روز در صبح 30 دقیقه روی تردمیل خود، با شدت متوسط کار کنید. ظهر 2 ساعت پس از ناهار نیز همین تمرین را با شدت بیشتر انجام بدهید؛ خواهید دید شب بسیار راحت تر و زودتر خوابتان می برد. مسئله ای که به هورمون گرسنگی کمک می کند، خواب ناکافی است. هورمون گرسنگی یا گرلین، در بدن افرادی که کم می خوابند افزایش می یابد. ورزش و اجتناب از غذا های چرب، راز مقابله با ین هورمون است. ورزش بر روی تردیل هم عامل جوانی است، هم افسردگی را از میان می برد و هم باعث کاهش وزن و خواب بهتر می شود.