یکی از نعمت های بزرگی که قطعا زندگی ما به آن وابسته بوده و با لحظه ای قطع شدن آن، سریعا نبودش را حس خواهیم کرد تنفس است، اما چون نفس کشیدن روندی عادی برای ادامه حیات در افراد است کمتر پیش می آید تا به طور جدی، وجود آن را حس کنیم مگر در شرایط ضروری مانند تنگی نفس. افراد بالغ در هر دقیقه تعداد 15 الی 16 بار نفس می کشند که در هر فرد بسته به نوع نفس کشیدن که سطحی یا عمیق باشد، این تعداد متغیر خواهد بود. البته باید ذکر شود تعداد تنفس در هر دقیقه به ظرفیت ریه های فرد نیز بستگی دارد، برای مثال میزان تعداد تنفس در افراد ورزشکار بیشتر از افراد معمولی است.

حال با توجه به شناخت طبیعی تنفس در افراد و تاثیر ظرفیت ریه ها در فرآیند نفس کشیدن، هرگونه احساس ناخوشایند در این روند را تنگی نفس می نامند. نفس تنگی خود بیماری به حساب نمی آید و در واقع علامتی از بروز بیماری است که با نشانه هایی مانند: خمیازه کشیدن، احساس سنگینی روی سینه، خستگی زودرس در فعالیت های فیزیکی مثلا بالا یا پایین رفتن از پله، افزایش تعداد و نیز عمق نفس بروز خواهد کرد. شاید این مشکل برای بسیاری از افراد پیش بیاید و خیلی راحت به آن بی توجهی کنند اما در زمان فعالیت های روزمره با تکرار کمبود نفس و اکسیژن پس از مدتی این موضوع جدی خواهد شد. زیرا اختلال در تنفس روزانه به همان حدی که عادی می نماید، نشان از بیماری دارد که ممکن است بعدها خود را بروز دهد.

اصولا تنگی نفس به این دلایل رخ می دهد:

اضطراب یا استرس: بسیاری از افراد در شرایط بحرانی مضطرب شده و درد را در قفسه سینه احساس می کنند که در نهایت موجب تنگی نفس می شود. 
پرخوری یا چاقی: این مشکل در افرادی که اضافه وزن دارند به وفور دیده می شود که با پرخوری نیز تشدید خواهد شد. 
کم تحرکی: نداشتن فعالیت های فیزیکی و امتناع از ورزش کردن نیز از دلایل بروز نفس تنگی به شمار می آید.
بیماری: ممکن است دلیل آن بیماری هایی مانند: آسم، آلرژی، برونشیت، حمله قلبی، مشکلات ریه باشد.

در صورتی که فرد در چنین شرایطی قرار گیرد و مشکل تنفسی داشته باشد با علائمی از جمله: نفس زدن تند و سریع، اشکال در تنفس، اختلال در صحبت کردن، فشار روی قفسه سینه و تنفس عمیق و پیوسته درگیری خواهد داشت. حال با توجه به شناخت کامل تنگی نفس و علائم آن، می خواهیم بدانیم ورزش کردن، پیاده روی و استفاده از تردمیل چگونه در درمان این مشکل تاثیر گذار خواهد بود.

اغلب کسانی که از مشکل تنگی نفس رنج می برند، به دلیل کمبود اکسیژن از ورزش کردن و فعالیت های فیزیکی امتناع کرده و فکر می کنند با تمرین روزانه شرایط آن ها بدتر خواهد شد. در صورتی که ورزش هایی مانند پیاده روی که باعث افزایش ظرفیت ریه ها می شود، تاثیرات مثبت زیادی در تنفس خواهد داشت. درست است که مبتلایان به تنگی نفس در هنگام ورزش قبل از خستگی عضلانی دچار نفس تنگی شده و قادر به ادامه تمرینات نیستند، اما این مشکل نباید افراد مبتلا به این بیماری را از فعالیت های ورزشی بازدارد. زیرا انجام روزانه ورزش نه تنها برای سلامت عمومی بدن لازم است بلکه در بسیاری موارد باعث بهبود وضعیت تنفسی در افراد خواهد شد. 

استفاده از دستگاه ورزشی مانند تردمیل به دلیل اینکه می توان سرعت را بر روی آن تنظیم کرد، گزینه مناسبی برای این افراد به حساب می آید. افرادی که از لحاظ تنفسی مشکل دارند ابتدا باید تنفس عمیق را به طور دقیق تمرین کنند تا بتوانند ظرفیت ریه را افزایش دهند و در کنار آن نیز به تمرین پیاده روی بپردازند. اینکه شما بتوانید بر روی دستگاه درست نفس بکشید و روش تنفس را با راه رفتن هماهنگ کنید بسیار مهم است.

پیاده روی روزانه نقش به سزایی در افزایش ظرفیت تنفسی خواهد داشت و شما با تمرکز بر روی راه رفتن و نفس کشیدن پس از مدتی می توانید تاثیرات مثبت آن را مشاهده کنید. علاوه بر این که با ورزش روزانه می توانید در صورت اضافه وزن به راحتی موجب رسیدن به اندامی متناسب شوید و نیز نفس تنگی را به خوبی کنترل نمایید، ورزش سبب می شود که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و قدرت مضاعفی در کنترل بیماری خود به دست آورید.

وقتی شروع به راه رفتن بر روی تردمیل می کنید، ماهیچه های بدن تان پیام هایی مبنی بر نیاز به انرژی بیشتر به مغز ارسال می نماید. در این حین مغز نیز به ماهیچه هایی که عمل تنفس را کنترل می نمایند، دستور افزایش اکسیژن می دهد و به این ترتیب قفسه سینه گشادتر شده و هوای بیشتری وارد ریه ها خواهد شد که این اکسیژن از ریه ها جذب شده و به سایر بدن فرستاده می شود. به همین دلیل شما باید تمرینات خود را با شدت بسیار کم شروع کنید و با سرعتی خیلی پایین بر روی تردمیل راه بروید. همچنین در همین زمان تنفس عمیق بر روی دستگاه را فراموش نکنید و پس از گذشت مدتی به ندرت سرعت را افزایش دهید. همین کار باعث می شود که فعالیت تان نیز افزایش یافته و ریه شما آمادگی جذب اکسیژن بیشتر را پیدا کند.

نکته: افرادی كه از مشكلات ریوی طولانی مدت مانند: برونشیت مزمن و آمفیزم رنج می برند، متوجه می شوند كه برای انجام فعالیت های كوچک مثل پیاده روی، ‌نمی توانند اكسیژن كافی و مورد نیاز ماهیچه هایشان را فراهم سازند. شش ها ممكن است آن قدر سخت كار كنند كه شخص احساس نفس تنگی نماید، ‌اما با این همه جذب اكسیژن همچنین اندک باشد. بنابراین توصیه ما به این افراد این است که قبل از هر کاری با پزشک معالج خود مشورت نمایند.

در کل پس از آموزش راه رفتن بر روی تردمیل و تنظیم تنفس بر روی دستگاه می توان ظرفیت ریه را افزایش داده و نیز در بهتر شدن تنگی نفس قدمی مثبت برداشت. توصیه ما به افرادی که به دلیل نفس تنگی از ورزش دوری می کنند این است که به تمرینات روزانه بازگردنند و لازم به فشار بیش از حد نیست. کافی است هر روز شروع به پیاده روی کنند، چه با استفاده از دستگاه های ورزشی چه بیرون از منزل تفاوتی ندارد، مهم این است که بتوانند با راه رفتن ورزش را آغاز کرده و آن را ادامه دهند.

مزایای دستگاه های ورزشی مانند تردمیل نسبت به پیاده روی در بیرون از منزل برای این دسته از افراد، این است که می توانند میزان ضربان قلب خود را هنگام تمرین بسنجند و نیز با توجه به تنظیم سرعت یا شدت با تردمیل تمرینات خود را پس از مدتی افزایش دهند. تردمیل باعث می شود تا شما بتوانید همانند یک مربی ورزش را هدایت کنید و به راحتی سرعت را افزایش یا کاهش دهید. بنابراین توصیه می کنیم در ابتدا کار و شروع ورزش با این دستگاه ورزشی هوازی از سرعت پایین شروع کنید تا بدن شما به این روش عادت کرده و سپس سرعت را قدم به قدم افزایش دهید. با افزایش ظرفیت ریه می توانید در کنار پیاده روی تمرینات سبک دیگری نیز انجام دهید.