بیرون زدگی و یا پارگی دیسک کمر یکی از شایع ترین بیماریهای عصر حاضر محسوب می شود. از جمله دلائل ایجاد این عارضه کم تحرکی، نشستن و ایستادن در وضعیت نامناسب است.

برای پیشگیری از این بیماری دردناک باید و باید ورزش کنیم. ورزش عضلات اطراف ستون فقرات را تقویت می کند. شنا، پیاده روی و استفاده از دوچرخه ثابت ، ورزشهایی هستند که در مراحل اولیه به بهبود بیماری کمک می کنند. اما در مراحل وخیم تر بیمار باید فیزیوتراپی شود و مدتی در استراحت مطلق به سر ببرد. اگر بیمار، تنگی کانال نخاع در ستون مهره ها داشته باشد تحت عمل جراحی قرار می گیرد.

افرادی که عمل جراحی دیسک کمر یا زانو انجام دادند نباید به ورزشهایی مانند کوهنوردی بپردازند و از تردمیل هم نباید استفاده کنند.

گرچه راه رفتن و دویدن بر روی تردمیل یکی از راههای پیشگیری ابتلا به دیسک کمر است. ولی بیماران مبتلا شده بهتر است از وسایل دیگری استفاده کنند.

البته افراد آسیب دیده و بسیار چاق نباید بر روی هیچ سطحی چه زمین و چه تردمیل بدوند. این گونه افراد باید در شیب کم به آهستگی راه بروند.

اینکه بعضی از افراد معتقدند کار با تردمیل یا دوچرخه ثابت به زانو و یا کمر آنها آسیب می رساند، فرضیه درستی نیست. در واقع بد راه رفتن و اشتباه ورزش کردن است که باعث آسیب رسیدن به بدن می شود.

برای پیشگیری از آسیب های ناشی از ورزش حتما باید کفش و لباس مناسب بپوشیم. در شروع و پایان ورزش با یک سری حرکات بدن خود را گرم و سرد کنیم. حرکات را درست انجام بدهیم.

خصوصا در مورد تردمیل باید از وسایل ایمنی آن استفاده کنیم. هرگز به یک باره از روی دستگاه پایین نپریم. از دویدن طولانی در شیب بیش از 7 درصد خودداری کنیم. با تمام کف پا روی صفحه راه برویم. گام ها درست برداریم.