تردمیل پرطرفدارترین دستگاه هوازی شناخته شده است؛ توسط این دستگاه می توان تمرینات قلبی- عروقی پربازده ای انجام داد و عضلات خود را تقویت نمود.این دستگاه در فیتنس و بدنسازی کاربرد دارد؛ با انجام تمرین بر روی تردمیل عملکرد ارگان های داخلی بدن همچون قلب و شش ها بهبود می یابد، گردش خون در بدن سریع تر شده و اکسیژن بیشتری به بافت های مختلف می رسد؛ در نتیجه سوخت و ساز افزایش پیدا می کند.

امروزه تردمیل های گوناگونی در بازار وجود دارند؛ در هنگام خرید باید به نیازهای خود توجه کرده و براساس نیاز و شرایط بدنی خود دستگاه مورد نظر را انتخاب کنید.تمرین ورزشی باید با آمادگی جسمانی فرد متناسب باشد؛ بنابراین پیش از هر چیز میزان آمادگی جسمانی خود را در نظر بگیرید.تردمیل ها به طور کلی به دو دسته تردمیل بدون موتور و تردمیل برقی تقسیم می شوند.

تردمیل های بدون موتور از هیچ منبع الکتریکی انرژی دریافت نمی کنند؛ بلکه کاربر می بایست با فشار پا و راندن تسمه به سمت عقب آن را به حرکت دربیاورد؛ در ابتدا به حرکت در آوردن تسمه با فشار زیادی همراه است؛ اما با ادامه دادن و راه رفتن تسمه روان می شود و هر چقدر سرعت را افزایش بدهید روان تر خواهد شد.در شروع باید دسته های تردمیل را به دست بگیرید تا فشار وارد کردن و به حرکت در آوردن تسمه، تعادل شما را به هم نزند؛ همچنین بتوانید فشار بیشتری توسط پاهای خود وارد کنید.

سرعت تسمه تردمیل بدون موتور توسط کاربر تعیین می شود و به سرعت راه رفتن او بستگی دارد؛ در تردمیل های برقی سرعت تردمیل با فشار یک دکمه کاهش یا افزایش پیدا می کند؛ از این جهت راه رفتن و دویدن با تردمیل بدون موتور شبیه دویدن بر روی سطح زمین می باشد. زمانی که روی سطح زمین می دوید با خسته شدن بدن، سرعت خود به خود کاهش پیدا می کند. در تردمیل بدون موتور نیز این گونه است و اگر بایستید تردمیل از حرکت باز می ایستد.تردمیل های بدون موتور سبک هستند و معمولاً در منازل مورد استفاده قرار می گیرند.

سبک بودن دستگاه باعث می شود راحت تر بتوانید آن را جا به جا کنید؛ اما باید توجه داشته باشید تردمیل بیش از حد سبک نباشد؛ چون در این صورت ناپایدار می شود و دوام کمتری خواهد داشت. وزن تردمیل های بدون موتور معمولاً 18 الی 36 کیلوگرم است.شیب اغلب تردمیل های بدون موتور ثابت می باشد؛ اما هستند مدل هایی که شیب قابل تنظیم دارند؛ شیب آن ها به وسیله دست تا چند حالت قابل تنظیم می باشد؛ تردمیل های موتوری نیز ممکن است شیب ثابت، شیب دستی و شیب برقی داشته باشند.

مدل هایی که شیب برقی دارند به یک موتور دیگر برای تنظیم شیب مجهز هستند. کسانی که در تمرینات خود از شیب تردمیل استفاده می کنند، بهتر است تردمیلی داشته باشند که شیب آن برقی باشد؛ چون شیب برقی با فشار یک دکمه و در حین تمرین تغییر می کند؛ البته این ویژگی فقط در تردمیل های موتوردار وجود دارد. حتی اگر احساس می کنید به شیب تردمیل نیاز چندانی ندارید، بهتر است دستگاهی تهیه نمایید که حداقل شیب آن تا 2 حالت قابل تنظیم باشد.

برای تنظیم شیب دستی باید ورزش را متوقف کرده و از دستگاه پایین بیایید و پس از تنظیم شیب به تمرین ادامه بدهید.ابعاد تسمه فضای دویدن را تعیین می کند. هر چه کاربر درشت اندام تر باشد، بهتر است تسمه عرض بیشتری داشته باشد؛ البته اندازه تسمه در عملکرد تردمیل های موتوری تاثیر چندانی ندارد و در تردمیل های بدون موتور اگر ابعاد تسمه زیاد باشد به حرکت در آوردن آن سخت تر می شود؛ برای این که بدانید ابعاد تسمه برای شما مناسب می باشد؛ بهتر است پیش از خرید آن را مورد آزمایش قرار بدهید.

ظرفیت تحمل وزن نکته مهمی است که باید به آن توجه بشود؛ تحمل وزن تردمیل های بدون موتور معمولاً 90 الی 115 کیلوگرم می باشد. حداکثر وزن قابل تحمل تردمیل می بایست برای وزن کاربر مناسب باشد.قد کاربر نیز در انتخاب تردمیل بی تاثیر نیست؛ البته اغلب تردمیل ها طوری طراحی شده اند که برای هر قدی مناسب هستند؛ ولی بعضی از انواع آن که زیادی کوچک و جمع و جور هستند، برای افراد بسیار قد بلند مناسب نمی باشند. اگر قدی بلندتر از 180 سانتی متر دارید به دنبال تردمیلی باشید که برای قد شما مناسب بوده و ارتفاع آن زیادی کم نباشد.

تردمیل های بدون موتور مجهز به 1 یا 2 چرخ لنگر هستند که باعث چرخش دیسک مکانیکی می شود و بدین صورت انرژی ذخیره می کند. هنگامی که تمرین دویدن را شروع می کنید، نیروی پاها در کنار سیستم فلای ویل باعث روان شدن تسمه می گردد؛ در واقع بر روی تردمیل بدون موتور، فلای ویل سرعت کاربر را با حرکت تسمه هماهنگ می کند.این ویژگی باعث می شود بتوانید دشواری و آسانی تمرین را تنظیم کنید. تردمیل های بدون موتوری که دو چرخ طیار دارند، بهتر از تردمیل هایی هستند که دارای یک چرخ طیار می باشند.

همه تردمیل ها و حتی انواع بدون موتور آن می توانند قابلیت تاشوندگی داشته باشند؛ اگر فضای کمی در اختیار دارید به این ویژگی توجه کنید؛ زیرا با جمع کردن تردمیل حدود 70 درصد از حجم آن کاسته می شود.برخی از تردمیل های بدون موتور، کنسول الکترونیکی دارند که سرعت، زمان و... را نشان می دهد. البته نمایشگر تردمیل های موتوردار بسیار کامل تر است.برای این که تردمیل بدن موتور تسمه روانی داشته باشد و در هنگام استفاده فشار کمتری به مفاصل وارد بشود باید نکاتی را مورد توجه قرار بدهید:

تسمه تردمیل باید تنظیم باشد؛ یعنی تسمه می بایست در مرکز صفحه قرار بگیرد و به سمت چپ یا راست متمایل نباشد؛ در این صورت ممکن است سایش غیر ضروری اتفاق بیفتد و حتی تسمه روانی خود را از دست بدهد، ضمن این که لبه های تسمه آسیب می بیند.

تسمه تردمیل بدون موتور را می توانید به طریقی که در دفترچه راهنما توضیح داده شده تنظیم کنید. برای تنظیم سفتی تسمه می بایست پیچ های تنظیم را که در انتهای تردمیل وجود دارد را در جهت عقربه های ساعت به انداره یک چهارم دور بچرخانید.

به طور کلی تنظیم تسمه و شلی یا سفتی آن توسط همین پیچ ها صورت می گیرد؛ اگر تسمه به سمت چپ مایل است پیچ سمت راست را بچرخانید و اگر تسمه به راست مایل می باشد، با چرخاندن پیچ سمت راست آن را تنظیم نمایید؛ سپس 5 دقیقه بر روی دستگاه راه بروید تا از تنظیم صحیح آن مطمئن بشوید.

اگر مقاومت راه رفتن شما بر روی تسمه زیاد است، می بایست اصطکاک تسمه را مورد بررسی قرار بدهید؛ اصطکاک تسمه اغلب با روغن کاری تسمه کاهش پیدا می کند و منجر به روان شدن حرکت تسمه می شود.برای روغن کاری کافی است با دو دست خود تسمه را کمی بالا بیاورید و سراسر زیر آن روغن سیلیکونی بریزید؛ سپس به مدت 5 دقیقه بر روی تردمیل راه بروید تا روغن در سطح صفحه و زیر تسمه پخش بشود.

تردمیل در صورتی سالم می ماند که با وزنی بیشتر از حداکثر آن بر روی آن تمرین انجام ندهید، به موقع روغن کاری و تنظیم بشود و به موقع آن را با دستمالی که پرز نمی دهد تمیز کنید. هر از گاهی پیچ و مهره های دستگاه را بررسی کرده و در صورت شل بودن آن ها را سفت نمایید؛ اگر متوجه شدید مشکلی برای دستگاه به وجود آمده هر چه سریع تر آن را رفع کنید.