در اینجا می خوهیم تا به موضع ساییگی مفصل و اینکه آیا افرادی که سابقه در رفتگی لگنی در بدو تولد دارند ممکن است دوچرخه ثابت باعث ساییدگی مفاصلشان شود؛بپردازیم.

در رفتگی سر استخوان ران از حفره لگن یک بیماری مادرزادی است. وقتی در دوران جنینی حفره لگن به خوبی تشکیل نشده باشد، نوزاد دچار چنین مشکلی می شود. این بیماری مانند بسیاری از بیماری های دیگر درجات متفاوتی دارد. در بعضی سر استخوان ران درلگن هست ولی به صورت ناپایدار، گاهی هم این ناپایداری ولقی با رشد کودک افزایش می یابد. به همین دلیل همه نوزادان می بایست بلافاصله پس از تولد، توسط پزشک معاینه دقیق بشوند.

علت این بیماری هنوز به طور دقیق شناخته نشده ولی ممکن است یک بیماری وراثتی بوده باشد. گاهی این کودکان ناچار به عمل جراحی هیپ می شوند و حتی پس از عمل جراحی هم امکان دارد فرد دچار محدودیت حرکتی بشود.

محدودیت حرکتی در ناحیه ران یکی از علل آرتروز و ساییدگی می باشد و این نشان می دهد که هنوز سر استخوان ران به خوبی در داخل حفره قرار نگرفته است. ساییده شدن مدام این دو استخوان موجب بروز آرتروز می شود. گاهی با تشکیل استخوان زائد در اطراف مفصل یا ضخیم شدن کپسول مفصلی حرکت مصفل محدود می شود.

به هر روی، محدودیت حرکتی خوشایند نیست و بیمار در پی درمان می رود. یک سری تمرینات بدنی مانند نرمش در دامنه حرکت مفصل و حرکت دادن آن به بیمار توصیه می شود. که البته می بایست با احتیاط انجام شود.

نوع تمرین و شدت آن باید با میزان ساییدگی مفصل بیمار متناسب باشد. بنابراین فقط پزشک معالج می تواند برنامه تمرینی لازم را بدهد. معمولا ورزش شنا، پیاده روی و دوچرخه سواری برای بیمارانی که ساییدگس شدیدی ندارند، مفید است. بیمار قبل از شروع هر ورزشی باید رادیو گرافی شود و پزشک اندازه ساییدگی را بسنجد.

اگر در برنامه تمرینی و توانبخشی کار با دوچرخه باشد، معمولا دوچرخه ثابت به این افراد توصیه می شود. چون دوچرخه ثابت نسبت به دوچرخه متحرک ایمن تر است. اگر فرد از دوچرخه معمولی به زمین بیفتد ممکن است، آسیب دیدگی شدت پیدا کند.

بیمار در هنگام کار با دوچرخه ثابت می بایست به دو نکته مهم توجه داشته باشد؛ اول اینکه زین دوچرخه از حالت معمولی قدری بالاتر قرار بگیرد تا در هنگام رکاب زدن مفصل ران خیلی بالا و پایین نشود. دوم اینکه فرد باید ورزش را با شدت کم شروع کرده و کم کم آن را افزایش بدهد و در همین حین مدام تحت نظر پزشک باشد تا در صورت لزوم شدت ورزش را کم کند یا ثابت نگه دارد.

این افراد در هنگام استفاده از دوچرخه ثابت یا هر ورزش دیگر باید حد تعادل را حفظ کنند تا به ناحیه آسیب دیده فشار زیادی وارد نشود.